Category Archives: Bieganie

Jak się ubrać na skitury?

Jak się ubrać na skitury?

Skitury, skialpinizm, czy narciarstwo wysokogórskie – wszystkie te określenia zawierają cząstkę związaną z nartami. Jesteś narciarzem? Możesz zatem zostać skiturowcem,  gdy tylko zmienisz sprzęt pod nogami, pomyślisz. I słusznie! Jednak zanim to uczynisz, musisz co nieco o tej wspaniałej dyscyplinie zrozumieć, by wiedzieć, że nie wystarczy tylko zmiana nart czy butów na te stricte skiturowe. Kluczowe znaczenie zarówno dla wygody, jak i bezpieczeństwa skiturowca ma dobranie właściwego ubioru.

Wybitny alpinista i himalaista dwudziestego pierwszego wieku, szwajcarski wspinacz Ueli Steck zwykł mawiać, że nie ma w górach nic gorszego, niż ciężki plecak. Bez względu na to, czy przebywam w górach w celach trekkingowych, biegowych, wspinaczkowych czy skiturowych, kluczowe jest to, bym nie dźwigał/a zbędnych gramów – nie tylko w plecaku, ale i na sobie. Light and fast , czyli lekko i szybko, lekko i sprawnie – to filozofia nowoczesnego przebywania w górach. Piszę to zarówno jako ścigająca się zawodniczka, dla której podczas startów każdy dosłownie gram ma znaczenie, ale także jako przewodniczka wędrująca po górach spokojnym tempem z amatorami. Prędkość poruszania się po górach jest wprawdzie ważna, ale nie najważniejsza; Natomiast ma ogromne znaczenie, czy to, co mam na sobie tam w górze nie wymaga ode mnie zbytniego dodatkowego nakładu cennej (sic!) energii.  I to jest pierwsza rzecz, którą trzeba zrozumieć, zaczynając przygodę ze skiturami; że jest to szczególna wersja narciarstwa, wersja intensywna; zbliżona wysiłkowo bardziej do chodzenia pod górę czy biegania, czyli do pocenia się w rytm mocno bijącego serca.  Nie jest to dyscyplina, która wymaga siedzenia na wyciągowej kanapie by później w kilka minut zszusować w dół. I taka optyka jest kluczowa w doborze właściwego sprzętu oraz ubioru.

Chcąc dobrze ubrać się na skitury, zapominamy zatem o narciarskich kurtkach czy spodniach z ocieplającą podpinką. Sięgamy po wierzchnią warstwę lekką i solidnie chroniącą przed opadami i wiatrem. W tym celu świat nie wymyślił dotąd nic lepszego niż membranę Gore-tex, a na rynku są dostępne tego typu kurtki o takiej wadze i objętości, że można je zmieścić po zwinięciu w dwóch dłoniach. Taka kurtka to ta część ubioru skiturowca, którą wpisałabym w kategorię „bezpieczeństwo”. Mamy ją w plecaku podczas podchodzenia, by skorzystać z niej np. podczas zjazdu. Ważna uwaga- kurtka ta powinna być wyposażona w kaptur, który na wietrznej grani niejednego uratował przed hipotermią ( skrajnym wychłodzeniem).

Drugi element ubioru podpadający pod kategorię „bezpieczeństwo” to lekka kurtka puchowa
( z puchu naturalnego lub sztucznego). I w tym przypadku lekkość to jej główna cecha – mamy po prostu nie czuć jej w plecaku. Nie używamy jej na podejściu, kiedy ociepla nas krążąca w żyłach krew, a podczas zjazdu, kiedy zwykle ciało się nam może wychładzać.

W co natomiast ubieramy się na czas podchodzenia na nartach? Tu znowu stosujemy fundamentalną w skiturach kategorię lekkości, dokładając do niej kolejne- „oddychalność, wygoda, funkcjonalność”. To, z czym nasze ciało bezpośrednio się styka, musi dobrze odprowadzać pot; zwykle wystarczy oddychająca bielizna termoaktywna, zarówno na górną jak i dolną część ciała (podczas cieplejszych, wiosennych wycieczek narciarskich można zrezygnować z bielizny na nogach). Kolejna, bliska ciału warstwa to spodnie i zapinana na zamek bluza, najlepiej z kapturem. Jest to zarazem warstwa wierzchnia podczas podchodzenia i przypomina bardziej odzież trekkingową, niż narciarską. Poza tym, że ładna i oczywiście lekka, musi być oddychająca i chroniąca przed wiatrem. Tu najlepiej sprawdzają się materiały typu softshell. Warto zwrócić uwagę na to, czy bluza ma możliwość odpinanego zamka lub siateczki-wywietrznika pod pachami, by usprawnić wymianę powietrza gdy pocimy się zdobywając upragniony szczyt. Niektórzy producenci oferują bluzy z takimi funkcjami np. na plecach, co też wydaje się godne polecenia.

Last but not least, górach liczą się detale i to ich dopracowanie decyduje często nie tylko o naszej wygodzie (czy wyglądzie;-)), ale przede wszystkim o bezpieczeństwie. Dlatego nie możemy pominąć np. dobrych, skiturowych rękawiczek, które mają być cienkie i oddychające do podchodzenia ( dłonie skiturowca też się pocą). Drugie rękawiczki, już cieplejsze, zbliżone do tych stricte narciarskich, niesiemy w plecaku by założyć je na zjazd. Kolejny, na pozór mało znaczący detal to opaska typu Buff na szyję i głowę.

Tak wystrojeni stajemy przed lustrem; mamy na sobie dwie warstwy oddychającej, lekkiej odzieży, w plecaku, którego ciężaru jakby w ogóle nie wyczuwamy na plecach, czeka kurtka z membraną gore-tex, ciepła puchówka i rękawiczki. Podziwiamy ten widok, lecz czegoś jakby jeszcze brakuje, jeszcze wisienki nie ma na tym szykownym torcie; nim ruszymy zdobywać swoje szyty i przełęcze, sięgamy po kask. Będę nudna jeśli dodam, jaki ma on być, bo to słowo na „L” już wszyscy czytelnicy tego tekstu wchłonęli po kilkakroć. Bez tego słowa nie ma skiturów, a określa ono nie tylko sprzęt, nie tylko ubiór, ale też sposób poruszania się skiturowca po górach. Dobrze, może powtórzę jednak: L-E-K-K-O-Ś-Ć.

M.Derezińska-Osiecka

Summer Camp powered by Dynafit 2020

Jeden z takich obozów, który na długo zapamiętamy! Dzięki odwołaniu Igrzysk Olimpijskich w Tokio do loży trenerów mógł dołączyć nasz nieoceniony Mariusz Giżyński. Przypomnieliśmy sobie, jak świetnie się nam razem ( z Mariuszem, Kubą Wiśniewskim i Magdą Derezińską) szkoli biegowo i prowadzi przez góry biegaczy z całej Polski. We świetnej atmosferze udało się nam zrealizować wszystkie punkty naszego szkolenia, pośród których było też przebiegnięcie całego masywu Czerwonych Wierchów;-)

Dziękujemy Wam – naszym obozowiczom, że oddajecie się od tylu już lat w nasze ręce i uczycie się na naszych wieloletnich sukcesach oraz błędach! Dzięki Wam możemy robić to, co sprawia nam wielką i szczerą radość.

Dziękujemy także naszym partnerom i sponsorom – Polarsport, Dynafit oraz Polar Polska. Do zobaczenia na kolejnych obozach w Tatrach!

Autumn Camp listopad 2019

To już siódmy nasz jesienny obóz szkoleniowy z Wami w Tatrach! Solidnie potrenowaliśmy i solidnie się zrelaksowaliśmy wspólnymi spotkaniami w oderwaniu od codzienności, którą każdy zostawił daleeeko w dole.

Jak jest u nas na obozach? Zobaczcie WIDEORELACJĘ!

Dziękujemy partnerom i sponsorom za wsparcie i zapraszamy na kolejne obozy wiosną 2020!

Wspierani przez: Polar Sport, Dynafit, Polar.

Women Camp wrzesień 2019

Trudno jest nam przekazać to wszystko, co było naszym udziałem podczas tego obozu. To było coś znacznie większego i głębszego, niż biegowe szkolenie w Tatrach czy na stadionie lekkoatletycznym u stóp Giewontu. Chyba każda z uczestniczek dotknęła czegoś ważnego dla siebie. I my też… Bilans: prawie sześćdziesiąt przebiegniętych i przemaszerowanych kilometrów, grań główna Tatr dotknięta, motywacja do ćwiczeń wspierających technikę i motorykę biegu przekazana! No i te akordy gitary nad Zielonego Stawu Kieżmarskiego jakoś leniwie sączą się w tyle głowy.. Dziękujemy i do zobaczenia na kolejnym obozie kobiecym!

Regulamin konkursów Tatra Running

I Uczestnicy Konkursu i warunki udziału
1. Uczestnikiem Konkursu może być każda osoba fizyczna, która ukończyła 13. rok życia, posiadająca konto na Facebook lub Instagram.
2. W Konkursach nie mogą brać udziału pracownicy sklepów Polar Sport ani organizatorzy obozów Tatra Running.
3. Warunkiem udziału w Konkursie jest akceptacja postanowień niniejszego Regulaminu.
4. Konkursy dostępne są w social mediach Tatra Running.
5. Uczestnik Konkursu może brać udział w Konkursie tylko raz. Czyli jeden użytkownik Facebooka/Instagramu może udzielić jedynie jednej odpowiedzi. W przypadku udzielenia kilku odpowiedzi do Konkursu liczy się jedynie ta pierwsza.
6. Uczestnik Konkursu wyraża zgodę na opublikowanie imienia i pierwszej litery nazwiska na liście zwycięzców Konkursu na stronach Portalu po ogłoszeniu wyników.

II Typy Konkursów i zasady wyłaniania Zwycięzców
1. Nasze konkursy mogą być jednoetapowe oraz wieloetapowe, z pytaniem zamkniętym lub otwartym.
2. W Konkursach zamkniętych o zwycięstwie decyduje poprawność udzielonej odpowiedzi oraz czas jej przesłania. Decyduje kolejność zgłoszeń.
3. W konkursach otwartych (wolnej odpowiedzi) o zwycięstwie decyduje forma, atrakcyjność i trafność odpowiedzi. Zwycięzcę wyłania organizator Konkursu na podstawie subiektywnej oceny nadesłanych wypowiedzi.
4. Liczba Zwycięzców zależy od liczby przewidzianych w Konkursie nagród.

III Nagrody w Konkursach
1. Dla każdego Konkursu określone są rodzaj oraz liczba nagród.
2. Określona w Konkursie nagroda nie podlega zamianie na inną.
3. W przypadku nagrody innej niż rzeczowa, Zwycięzca nie ma możliwości przekazania jej osobom trzecim. Nagroda niewykorzystana przez zwycięzcę przepada.
4. W przypadku odwołania imprezy przez organizatora, na którą został zorganizowany Konkurs, nagroda przepada. Organizator nie zapewnia rekompensaty.
5. Możliwość wygrania nagrody mają uczestnicy Konkursu, którzy udzielą poprawnych odpowiedzi na pytania konkursowe. Nagrodę otrzymuje ten uczestnik Konkursu, który udzieli odpowiedzi jako pierwszy. W przypadku konkursu wolnej odpowiedzi, nagroda trafia do autora najciekawszej zdaniem Organizatora odpowiedzi w Konkursie.
6. Uczestników Konkursu obowiązuje 3-miesięczny okres karencji, co oznacza, że uczestnik Konkursu może wygrać nagrodę nie częściej niż raz na 3 miesiące. Wyjątek stanowi sytuacja, w której liczba nagród przewyższa liczbę zwycięzców wyłonionych zgodnie z regulaminem. W takim przypadku decyduje kolejność zgłoszeń do Konkursu.
7. O sposobie odebrania nagrody zwycięzcy zostaną powiadomieni e-mailem po rozstrzygnięciu Konkursu.
8. Nagrodę rzeczową wysyłamy kurierem na wskazany adres lub zwycięzca odbiera ją na miejscu imprezy bezpośrednio u Organizatora. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za błędną komunikację między Zwycięzcą a Organizatorem na miejscu imprezy.
9. Podczas odbioru nagrody na miejscu imprezy Zwycięzca zobligowany jest okazać dowód tożsamości.
10. W przypadku, gdy Zwycięzca Konkursu nie może osobiście odebrać nagrody, powinien niezwłocznie powiadomić o tym Organizatora telefonicznie lub drogą mailową. 
11. Zwycięzca może upoważnić do odbioru osobę trzecią, która będzie mogła odebrać nagrodę ze stosownym upoważnieniem oraz dokumentem tożsamości Zwycięzcy. Dokument Zwycięzcy Konkursu może być przedstawiony w formie skanu, kserokopii lub zdjęcia.

IV Inne postanowienia regulaminu
1. Lista zwycięzców poszczególnych Konkursów będzie opublikowana w social mediach po zakończeniu każdego z Konkursów.
2. Dane uczestnika konkursu – imię i nazwisko mogą zostać przekazane fundatorowi nagrody w celu odebrania nagrody bezpośrednio od fundatora – dotyczy tylko konkursów, w których nagrodami są pakiety startowe na imprezy sportowe.
3. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za nieprawidłowe wpisanie danych przez uczestników Konkursu.
4. Uczestnicy Konkursu wyrażają zgodę na zbieranie i przetwarzanie przez firmę Tatra Running ul.Kościelna 2a 34-500 Zakopane NIP:8882599692 danych osobowych w celach realizacji konkursu. Powyższe zgody mogą być wycofane w każdym czasie.
5. Wszelkie próby uczestników Konkursów wpłynięcia na wyniki Konkursu i telefonicznej lub mailowej manipulacji Organizatora będą skutkowały pominięciem zgłoszenia podczas rozstrzygnięcia Konkursu.
6. Organizator zastrzega sobie prawo do skrócenia czasu trwania konkursu bez podania przyczyny lub jego wydłużenia, w przypadku nadesłania zbyt małej liczby odpowiedzi.
8. Organizator zastrzega sobie prawo do odwołania Konkursu bez podania przyczyny.
9. Wszelkie uwagi prosimy zgłaszać na adres contact@tatrarunning.pl

Spring Camp w Karkonoszach 2019

Po raz pierwszy zorganizowaliśmy obóz w mekce polskich biegaczy, czyli w Szklarskiej Porębie. Sami na przestrzeni wielu lat przemierzyliśmy tam setki kilometrów jako zawodnicy. Zatem nie bez sentymentu wzięlismy tam naszych obozowiczów 😉
Dziękujemy Wam, uczestnicy, za zaufanie i oddanie się w nasze trenerskie ręce!
Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji z tego obozu

Rak’n’Roll Camp październik 2018

Wyjątkowy obóz w wyjątkowym towarzystwie. Mieliśmy ogromny zaszczyt trenować w Tatrach razem z podopiecznymi Fundacji Rak’n’Roll Wygraj Życie, czyli osobami, które przeszły raka i udowadniają, że można góry przenosić! Bardzo inspirujący czas spędzony w hotelu górskim na Kalatówkach w naszych ukochanych Tatrach. Oprócz solidnego trenowania na szlakach Tatr Zachodnich, na stadionie lekkoatletycznym oraz w salce fitness, był czas na wiele cennych rozmów o życiu i jego wygrywaniu;-)

Bardzo dziękujemy Fundacji Rak’n’Roll za zaufanie, a marce Dynafit za wsparcie!

PONIŻEJ FILM Z TEGO OBOZU AUTORSTWA BARTKA SOLIKA ORAZ GALERIA ZDJĘĆ MAGDALENY STAWISZYŃSKIEJ

Read More »

Women Camp czerwiec 2018

To były bardzo udane biegowo-szkoleniowe dni w kobiecym gronie w Tatrach Wysokich po słowackiej stronie. Piętnaście uczestniczek wzięło w nawias przeróżne swoje obawy („przecież ja za mało biegam na co dzień”, „przecież ja nigdy nie biegałam w górach”, „ja w zasadzie dopiero kilka miesięcy temu zaczęłam swoją przygodę z bieganiem” etc.) i odważnie stawiło się w Sczyrbskim Jeziorze poddając się ufnie w ręce trenerek – Magdy i Kasi.

Obóz rozpoczęłyśmy z mocnym przytupem; ze względu na prognozy pogody przewodniczka Magda zdecydowała, że od razu drugiego dnia musimy  spróbować zaatakować wierzchołek Rysów 2503m.n.p.m. I udało się; po ok 3h marszobiegu wierzchołek był nasz! Pokonałyśmy trasę 21 km z 1350m przewyższenia przekonując się, że góry nie są przeszkodami nie do pokonania;-)

Kolejne dwa dni to już znacznie mniejsze obciążenia treningowe, ćwiczenia sprawności i techniki biegowej, oraz wieczorne wykłady na różne tematy biegowe oraz górskie.

Dziękujemy bardzo wszystkim uczestniczkom za zaufanie i wytrwałość, a sponsorom i partnerom ( Nikerunning, Dynafit, Buff Polska, Warsaw Run Club, Aktivon Sport, sklep górski Polar Sport) za wsparcie!

Read More »

Obóz Speed Up z Angeliką Cichocką, październik 2017

Obóz w formule Speed Up – czyli z dużym akcentem na dynamiczne bieganie na stadionie, solidna praca nad poprawą techniki biegu oraz marszobiegi w Tatrach. Tempo i obciążenia dostosowane indywidualnie do każdego uczestnika, dlatego na takim obozie odnalazł się każdy uczestnik bez względu na poziom wytrenowania. Trener Mariusz Giżyński i Magda Derezińska-Osiecka zadbali o to, by każdy jak najwięcej dla siebie wyniósł z tych kilku dni.

fot. A.Szmigiel/Running Creatives

Gwiazdą obozu i wieelką inspiracją była dla nas wybitna, czołowa w świecie biegaczka średniodystansowa Angelika Cichocka. Dzięki nam pierwszy raz w życiu wbiegła na Kasprowy Wierch;-) A uczestnicy, dzięki przeprowadzonym przez nią sesjom stabilizującym i rozciągającym zrozumieli, ze wystarczą proste i podstawowe ćwiczenia, by solidnie wesprzeć gorsert mięśniowy na potrzeby bezpiecznego i efektywnego biegania. Profesjonalny minimalizm to zdecydowanie też i nasza dewiza!

fot. A.Szmigiel/Running Creatives

Dziękujemy sponsorom za wsparcie, a uczestnikom za zaufanie!

fot.A.Szmigiel/Running Creatives

Women Run&Joga Camp, czyli o urokach Beskidu Niskiego

                                                  Women Run&Joga Camp, wrzesień 2017

Są takie miejsca i wydarzenia, które na długo zostają w sercu i stają się dla nas tak cenne, że wolimy schować je przed światem, żeby ich nam nikt nie odebrał, nie zawłaszczył, nie spopularyzował za bardzo. Takim miejscem jest Swystowy Sad w Beskidzie Niskim oraz pewne biegowe spotkanie w kobiecym gronie, jakie odbywało się tam przy wrześniowym słońcu.Był to pierwszy obóz, jaki zorganizowaliśmy w innych, polskich górach niż Tatry. Był to też pierwszy nasz obóz na prawdziwym końcu świata..

Oprócz słońca były i mgły, i złociejące już liście, i deszcz. Było nieśpieszne bieganie po okolicznych, lesistych  wzniesieniach, wśród łąk będących niegdyś ogrodami Łemków oraz przez rzeki,  którymi wciąż przepływają szepty łemkowskich historii. Były wreszcie  sesje jogi, które pomagały ukoić zmęczone treningami mięśnie.

Monika: „Z obozu Tatra Running Women Camp w Beskidzie Niskim wyjechałam naprawdę wzmocniona. Poczułam prawdziwą siłę kobiet, które na co dzień walczą o siebie w życiu, pokonując własne słabości, ale też pomagają innym i znają tę magiczną moc, jaką daje wzajemne wsparcie i dzielenie się swoimi doświadczeniami – czasem tak różnymi, a czasem zdumiewająco podobnymi… Doznałam prawdziwego zmęczenia i bólu mięśni z jednoczesnym zachwytem, że się udało, przeżyłam chwilę zadumy w miejscach, gdzie kiedyś stały łemkowskie wioski, podczas odprężających pozycji w jodze po biegu, w trakcie wieczornych dyskusji przy znakomitych, prostych posiłkach wegeteriańskich serwowanych z sercem przez gospodarzy. A wszystko przetykane chwilami zwykłej frajdy, dziecięcej radości na łące, na belach siana czy podczas pozowania do zwariowanych zdjęć. Dużo emocji, dużo wrażeń, a do tego niewątpliwa poprawa techniki biegowej dzięki fachowemu wsparciu nieocenionej trenerki Magdy”.

O tym, że Beskid Niski nie jest wcale niski przekonały się uczestniczki obozu Tatra Running Women Camp przebiegając podczas jednego z treningów przewyższenie 900m.n.p.m.
(zdobyłyśmy najwyższy szczyt polskiego Beskidu Niskiego- Lackową, liczący – ba!-1000m wysokości). Taka deniwelacja to tyle, co wbiec na Kasprowy Wierch z Kuźnic. W Tatrach odbywa się to naturalnie na krótszym niż w Beskidach dystansie. Jeśli natomiast chodzi o możliwość pokonywania technicznych zbiegów i stromych, wymagających podbiegów, to każdy ambitny amator biegania znajdzie tam swój poligon treningowy. Dodatkową, nieznaną w Tatrach trudnością techniczną jest w Beskidzie Niskim dywan z bukowych liści pokrywający kamienie na szlakach. Taki teren wymaga od biegacza wyjątkowej sprawności i koordynacji ruchowej. Można  tylko spróbować sobie wyobrazić, jak to niegdyś w Tatrach było, zanim górnictwo, hutnictwo i masowy wypas owiec doprowadziły do całkowitej zagłady pierwotnych, bukowych lasów tatrzańskich.

Agnieszka: „Mimo, że był to obóz biegowy, udało mi się w tym czasie zwolnić”. Intensywność i dynamika połączone z wyciszeniem i głębokim spokojem –czy takie połączenie jest możliwe?  Cztery wrześniowe dni na obozie biegowo-jogowym pokazały, że tak.  Swystowy Sad to bowiem miejsce magiczne, w którym gospodarzami są, można rzec, otwarte serca właścicieli. Wcale nie tak łatwo o taki typ gościnności w dobie kapitalizmu. Owe serca widać w każdym detalu wnętrz, które gospodarze oferują do spania i na każdym talerzu, na którym serwują wegetariańskie posiłki swoim gościom. „Gość dom – Bóg w dom” nabiera realnego sensu w tamtejszych przestrzeniach.

Ala: „Swystowy Sad to miejsce zasługujące na osobne słowo. Trafić tu nie tak łatwo. Trzeba dojechać na koniec świata, a następnie skręcić w prawo i z niedowierzaniem pokonać jeszcze kilka kilometrów. Warto przebyć tą drogę, by dać się rozpieszczać łemkowskiej gościnności i doświadczyć na właśnie skórze jak wygląda życie w całkowitej zgodzie z naturą, z dala od zasięgu. Choć brzmi to niezbyt roślinnie, w wegetariańskie dania gospodarze wkładają całe swoje serca. Mam nachalną czasami pamięć do smaków i pasty z orzechów, słonecznika, pierogi czy kalafiorowe devolaie nie dadzą o sobie zapomnieć”.

Jak na biegowy obóz przystało, nie mogło zabraknąć ćwiczeń dynamizujących i wspierających technikę biegu. To bardzo ważny element, zwłaszcza bo kilkugodzinnym bieganiu po górach. Dobrze jest zbierać dobre nawyki treningowe i korzystać z rad fachowców, których w codziennym życiu, po powrocie na niziny, po prostu brakuje.

Agnieszka: „Co mi się najbardziej podobało? Ciężko jest wybrać jedną rzecz, ale na pewno bieganie przez potoki. Normalnie bym się na to nie odważyła bo przecież zimno, bo buty się zamoczą. A było to rewelacyjne przeżycie! Świetną sprawą są ćwiczenia dynamizujące i wspierające technikę biegu, które trenerka przeprowadziła z nami (…)Dodatkowo wideoanaliza techniki biegu była bardzo pomocna, można było zaobserwować swoje błędy i próbować je korygować”.

Samo bieganie po górach Beskidu Niskiego daje wyjątkowe wrażenie bycia najbliżej przyrody sensu stricte. Przy założeniu, że biegniemy odpowiednio spokojnie, a nasz galopujący oddech i tętno nie oddzielają nas od rzeczywistości wokół, owo wrażenie bycia w symbiozie z przyrodą potęguje się. Na szlaku niemal wcale nie spotyka się turystów, dzięki czemu można wsłuchać się w każdy dźwięk przychodzący z głębi lasu, usłyszeć każdy krok jelenia, który w ten wrześniowy czas samotnie wędruje świętując czas jelenich godów, czyli rykowisko. Będziemy na pewno w Beskid Niski wracać!